Stroje dziecięce udokumentowane na fotografiach z końca XIX i początku XX wieku, przypominają mniejsze wersje ubiorów dorosłych. W tym okresie dziewczęce sukienki, podobnie jak kobiece, miały obszerne bufiaste rękawy, liczne zdobienia (falbanki, riuszki, plisy) i wysokie przylegające kołnierze. W drugiej dekadzie XX wieku stroje dziecięce stają się swobodniejsze i ulegają uproszczeniu. Widoczne są te same tendencje, które obowiązują dorosłych - obniżona talia, długość za kolana, krótka fryzura z grzywką (strzyżenie „na pazia”). Bardzo popularnym strojem zarówno dla chłopców, jak i dla dziewczynek był kostium marynarski. Ta tendencja pojawiła się już pod koniec XVIII wieku, a na przełomie XIX i XX stulecia powróciła jako jeden z najchętniej wybieranych strojów dziecięcych. Nawiązania do tego, zaczerpniętego z mody angielskiej, stylu widoczne są również w mundurkach szkolnych z tamtej epoki (Boucher F., 2012, s.394, 472).Granatowo-biała kolorystyka, kwadratowy kołnierz i trójkątny dekolt zakończony węzłem lub niewielką kokardą, stały się na długo elementami typowymi dla strojów szkolnych (Sieradzka A., 2013, s281).