Przemiany w modzie męskiej nie były ani tak radykalne ani tak efektowne jak w przypadku strojów kobiecych, chociaż dla mężczyzn życie również nabierało tempa i oferowało nowe formy aktywnego spędzania czasu. Zmieniające się trendy znajdowały odbicie w detalach, których ewolucja dyskretnie kształtowała nowy styl. Od połowy XIX wieku tendencje w modzie męskiej zmierzały przede wszystkim do uproszczenia formy ubioru codziennego, jakim był garnitur (Sieradzka A., 2013, s.113).
Podstawowymi elementami stroju były spodnie (najczęściej z kantem) marynarki i kamizelki. Uzupełnieniem kompletu była koszula oraz odpowiednio dopasowane obuwie i akcesoria. Części garnituru nie zawsze występowały w tym samym kolorze, obowiązywały jednak stonowane barwy i desenie. Najczęściej wybierano odcienie granatu, szarości i czerń, które kontrastowały z białą koszulą. Takie zestawienie nadawało kreacji uniwersalnego charakteru i elegancji na co dzień. Dobór dodatków warunkowała nie tylko okazja i pora dnia, należało przestrzegać zasad łączenia ze sobą elementów ubioru.  W przypadku formalnego stroju wieczorowego do fraka zakładano białą muszkę oraz cylinder. Innym eleganckim okryciem męskim, choć nie tak uroczystym jak frak, był żakiet nazywany również „jaskółką” ze względu na dłuższy tył. Na przełomie XIX i XX wieku popularnym i efektownym ubiorem wizytowym był również surdut. Marynarka pozostawała w kanonie ubioru dżentelmena, choć jej krój, długość i fason zmieniały się. Modyfikacjom podlegały również kołnierzyki koszul oraz towarzyszące im ozdoby wiązane wokół szyi (http://www.wtg-gniazdo.org/upload/rocznik/2010/rocznik_2010-34-44-Lubierska.pdf).
W tamtym okresie nadal modne były ściśle przylegające, sięgające aż do linii żuchwy kołnierzyki, które obwiązywano krawatem. Nie mniej popularne były kołnierzyki wykładane oraz z załamanymi końcami, do których na wielkie uroczystości zakładano muchę lub szeroki krawat (plastron).
Na początku XX stulecia obowiązkowymi dodatkami eleganckiego mężczyzny były: rękawiczki, nakrycie głowy (cylinder, melonik) i laska z ozdobnym uchwytem. Ponadto indywidualny styl można było podkreślić takimi drobiazgami jak szpilki do krawatów, spinki mankietów, sygnety i zegarki z dewizką (http://www.buw.uw.edu.pl/wystawy/modameska/dodatki.html).