Wróblewska Joanna Maria
Recenzja:
Gdyby poszukiwać dla Joanny Wróblewskiej figury metaforycznej, która pozwoliłaby opisać jej twórczość to w pierwszym rzędzie należałoby sięgnąć po postać prządki lub tkaczki. Antyczna postać bogini Arachne i czynność tkania stanowi bowiem synonim kobiety-twórczyni, utożsamiana również z kobiecą mową, kobiecym językiem, czy "kobiecą historią". Twórczość Wróblewskiej wypełniają cykle i serie tkanych obrazów, fotografie zapełnione drobiazgami oraz miękkie obiekty, które w różny sposób opisują krótkie historie zwyczajnego życia. (…) Podglądany przez artystkę świat opisuje zazwyczaj jaskrawą specyfikę przedmieść, fajansowe relikty przeszłości, zapomniane desenie, niemożliwy, specyficzny świat starych kamienic, w których wzór, kolor i przedmiot stają się najważniejszymi bohaterami ("Monidła", "Wnętrza").
Oswajanie przedmiotów i specyficzna gra z przedmiotem oraz jego funkcją stały się również tematem najnowszego projektu Joanny Wróblewskiej Zabawy z bronią. To zestaw miękkich przedmiotów, uszytych ręcznie z wzorzystych, kolorowych tkanin – kopie akcesoriów służących do walki wręcz, zadawania ciosów, ranienia i zabijania. Broń pierwotnie wykonywana z ostrych, twardych materiałów oswojona została miękkością tkaniny i wzorzystym deseniem. Ostre krawędzie zaokrągliły się dzięki dopracowanym ściegom, twardość metalu zastąpiona została giętkością wypchanych kształtów a śmiercionośne wykończenia zamieniła artystka na kwietne wzory i błyszczące paciorki. (…) Kobiecy gest szycia, dekorowania i wypychania w pełni degraduje ich funkcję, która w realnym świecie stanowi o przewadze i męskości ich posiadaczy. Symbolicznie preparując te "rytualne" narzędzia władzy artystka odbiera im siłę czyniąc z "niebezpiecznej zabawki" przedmiot oswojony, domowy bibelot, fetysz kobiecej odwagi.
/Dr Małgorzata Jankowska/
do góry 
