Ordan Jerzy Lesław
Recenzja:
Poezja Jerzego Lesława Ordana jest swoiście upozowana językowo – poeta stosuje nagłe przerzutnie, zmienia – w obrębie wiersza – stylistyki, metaforyzuje proste zdarzenia i upraszcza sensy o ogromnej nadbudowie. W ten sposób "tka" wiersze z materii codzienności i historii, z kolokwialnego języka ludzi prostych i swoiście naukowego slangu humanistów.
Dzięki tego rodzaju zabiegom powstają wiersze pełne wewnętrznych dysonansów, ale też wiersze rekonstruujące jakby sprzeczności tkwiące w życiu, nieustannej gonitwie za szczęściem i pełnią przeżywanych chwil. Poprzez swoje metaforyczne "plecionki" Ordan zdaje się patrzeć na świat, nieustannie kontrolując przebieg zdarzeń, dając szansę powierzchni i zewnętrzności, realizując postulat wewnętrznego przeżywania i analizowania.
/Dariusz T. Lebioda/
do góry 
