- Budowa
- 1855-1857, 1899-1904
Opis
Dworzec Główny PKP we Wrocławiu został zbudowany w latach 1855-1857 wg projektu Wilhelma Grapowa w stylu neogotyku angielskiego. W latach 1899-1904 dworzec został rozbudowany wg projektu architekta Klusche o nowe torowiska z estakadą, hale peronowe oraz kilka budynków, wszystko utrzymane w stylu secesji. Kolejne przebudowy miały miejsce w 2. połowie lat 40. XX wieku oraz w 1960 roku. W związku z organizacją w Polsce Euro 2012 przystąpiono do kompleksowej renowacji wrocławskiego dworca kolejowego, którą ukończono 1 czerwca 2012 r. po ponad dwuletnim remoncie.
Główny budynek na planie litery „E” składa się z dwóch kondygnacji i czterech skrzydeł, z których trzy wysunięte są do przodu w stronę placu i flankowane dwiema wieżyczkami. Elewacje zwieńczone są attyką z krenelażem. Główne skrzydło, pierwotnie 2-traktowe, zostało następnie wtórnie podzielone, boczne są 3-traktowe. Sklepienia wsparte są na żeliwnych kolumnach, a w salach znajdują się neogotyckie, drewniane stropy o bogatej snycerce. Pierwotna hala peronowa, wsparta na stalowych dźwigarach, stanowi obecnie główny trakt komunikacyjny.
Galeria zdjęć
