Opis

Bielsko-Biała (czes. Bílsko-Bělá, niem. Bielitz-Biala) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Pogórzu Śląskim, u stóp Beskidu Małego i Beskidu Śląskiego, nad rzeką Białą. Jest siedzibą władz powiatu bielskiego, Euroregionu Beskidy, diecezji bielsko-żywieckiej Kościoła rzymskokatolickiego i diecezji cieszyńskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego, a także głównym miastem aglomeracji bielskiej i centralnym ośrodkiem Bielskiego Okręgu Przemysłowego.

Bielsko-Biała formalnie powstało 1 stycznia 1951 r. z połączenia położonego na Śląsku Cieszyńskim Bielska, o którym pierwsza wzmianka pochodzi z 1312 r. oraz małopolskiej Białej założonej w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miasto było stolicą województwa bielskiego.

W zabudowie Bielska z okresu od końca XIX do pocz. XX w. widoczne są wyraźne wpływy architektury wiedeńskiej, dzięki czemu miasto zyskało nawet przydomek "Małego Wiednia". Wśród architektów czynnych w tym czasie w Bielsku byli zarówno uczniowie samego Otto Wagnera (Max Fabiani i Leopold Bauer), jak twórcy miejscowi (Karol Korn, Emanuel Rost, Andrzej Walczok).