Teatr dla dzieci w wieku przedszkolnym
Adres: Toruń, ul. Szosa Chełmińska 226a
Telefon: (56) 654-54-03, (56) 648-14-06
Adres WWW: http://www.teatrzaczarowanyswiat.pl/teatr/
Siedziba
Toruń, ul. Szosa Chełmińska 226a
(56) 654-54-03, (56) 648-14-06, 0 601 81 66 90, 0 603 03 52 74
email: Zaczarowany.Swiat@infocomp.pl
Dyrektor naczelny i artystyczny:
Emilia Betlejewska
Historia:
Teatr Lalek "Zaczarowany Świat" jest prawdopodobnie jedynym teatrem w Polsce przeznaczonym głównie dla dzieci w wieku przedszkolnym. Stanowi pierwszy próg w edukacji teatralnej dzieci. Jest to nadrzędny cel, jaki postawiła sobie założycielka teatru Janina Awgulowa i któremu twórcy teatru wierni są do dnia dzisiejszego. Janina Awgulowa to pedagog – legenda, swoją działalność wychowawczą rozpoczęła jeszcze w latach wojny. Prowadziła audycje radiowe, założyła Teatr Młodego Widza. W 1950 roku złożyła wniosek do Wydziału Oświaty Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Toruniu o zgodę na utworzenie przy Przedszkolu nr 13 teatrzyku lalkowego. Wydział przyznał etat dla zorganizowania i pro-wadzenia teatru lalek. W przygotowaniach do premiery uczestniczyli przyjaciele, mąż architekt lepił laki, siostra pomagała je szyć. Wykonano przenośną scenkę, Teatr Horzycy podarował reflektory. . Pierwszymi aktorami zostali rodzice dzieci uczęszczających do przedszkola. Na premierowe przedstawienie wybrano bajkę Ewy Szelburg - Zarembiny pt. "O kuchareczce Petronelce, której cały świat w gotowaniu pomagał" w reżyserii Janiny Awgulowej. Początki były bardzo trudne – brakowało lokalu, a teatr był praktycznie objazdowy. Rocznie przygotowywano 7, nawet 8 premier. realizowane bajki były krótkie, trwały bowiem piętnaście, dwadzieścia minut. Głównie były to przedstawienia kukiełkowe, gdyż właśnie kukiełkę Janina Awgulowa uważała za najbliższą dziecku. Lalki były robione z gliny i papieru, scenki nieskomplikowane. Teatr nigdy nie dysponował własnym funduszem. Lalki szyto ze starych ubrań przynoszonych z domu.Lata sześćdziesiąte to już współpraca Janiny Awgulowej ze średnią szkołą muzyczną i wydziałami artystycznymi UMK. Do teatru trafiali amatorzy, nie znający się na lalkach i aktorstwie i tu uczyli się wszystkiego. W 1962 roku "Baj Pomorski" podarował "Zaczarowanemu Światu" foteliki z oparciami w kształcie różnych zwierząt - łącznie na 122 miejsca. W 1974 roku Studium Wychowania Przedszkolnego przejęło administracyjną opiekę nad teatrem. Na terenie szkoły przekazano teatrowi pracownię, zaś przedstawienia odbywały się w auli szkolnej. Obecność teatru w Studium przyczyniła się do wzrostu zainteresowania małymi formami teatralnymi wśród słuchaczek studium. Przedstawienia były hospitowane przez uczennice. W pierwszych latach pobytu teatru w Studium Janina Awgulowa prowadziła zajęcia dla słuchaczek kursu pomaturalnego z zakresu małych form teatralnych. W 1975 roku Janina Awgulowa przeszła na emeryturę pozostawiając sobie pół etatu, w tym też roku pracownikiem etatowym teatru została absolwentka Filologii Polskiej UMK Alicja Kuczyńska. Jednak do schyłku lat osiemdziesiątych formalnie teatrem nadal kierowała jego założycielka, z której nazwiskiem wiązano "Zaczarowany Świat". Do końca lat osiemdziesiątych teatr pozostawał wiemy tradycyjnemu modelowi teatru lalek. Przedstawienia realizowane były w technice kukiełek, jawajek, pacynek, chińskich cieni. aż do 1992 roku przedstawienia były bezpłatne. Dzięki temu były dostępne dla wszystkich dzieci.Z zespołem współpracowali między innymi tacy plastycy jak Elżbieta Polakiewicz, Tadeusz Rupiewicz, Lucjan Zamel, Maria Serwińska - Guttfeid; muzycy: Roman Kaniewski, Andrzej Nowicki, Wiesław Ruciński, Krzysztof Zaremba, Andrzej Jarmoży, Paweł Dudzik, Maciej Piotrowski. Z teatrem zaprzyjaźnieni byli Władysław Jarema i Jan Sztaudynger. W "Zaczarowanym Świecie" swą teatralną przygodę rozpoczynali aktorzy "Baja Pomorskiego" Daniela Turalska, Mirosław Szczepański, Jacek Pysiak. W 1990 roku w czterdziestolecie teatru Janina Awgulowa oficjalnie przekazała prowadzenie "Zaczarowanego Świata" Emilii Betlejewskiej, która od lat zajmowała się w zespole projektowaniem scenografii i reżyserią. Lata dziewięćdziesiąte zaowocowały nowymi spektaklami wychodzącymi poza tradycyjne przedstawienia parawanowe. Te zmiany podyktowane były przede wszystkim oczekiwaniami małego widza.
Zobacz także:
Betlejewska , Emilia
Cynk , Magdalena
do góry 
