Teatr im. Wilama Horzycy
Historia:
Tradycje teatralne Torunia sięgają XVI wieku. Wówczas to działały, a nawet konkurowały ze sobą 2 grupy teatralne: Gimnazjum Akademickiego i Kolegium Jezuickiego. Grupy nie miały swoich siedzib, a przedstawienia odbywały się w ratuszu i Dworze Artusa. Pierwszy gmach teatralny , w miejscu pierwotnego, rozebranego Dworu Artusa, powstał w 1802 r. W XIX wieku powstały teatry letnie: wybudowany w 1887 r. Teatr Wiktoria na Chełmińskim Przedmieściu i teatr w Parku Ludowym. Teatry dramatyczne natomiast wystawiały swoje spektakle w Kawiarni Wiedeńskiej na Mokrym Przedmieściu, w gmachu Strzelnicy Kurkowego Bractwa (obecnie mieści się tam Młodzieżowy Dom Kultury) oraz w Muzeum Towarzystwa Naukowego przy Wysokiej 16. W 1896 r. powstał Teatr Prowincjonalny, którego przedstawienia cieszyły się dużym zainteresowaniem nie tylko w Toruniu. Niestety działania władz pruskich spowodowały zawieszenie jego działalności już w roku następnym. Torunia nie omijały wielkie sceniczne sławy tamtych czasów: Helena Modrzejewska (w 1880 r.) czy później Stanisława Wysocka, Ludwik Solski, Juliusz Osterwa i Kazimierz Junosza-Stępowski. Teatr znany obecnie pod nazwą "Teatr im. Wilama Horzycy" powstał w 1904 r. jako scena niemiecka. Po wyzwoleniu, w 1920 r. stał się siedzibą polskiego teatru jako Teatr Narodowy. W jego uroczystej inauguracji udział wziął premier Wincenty Witos. Toruńska scena kilkakrotnie zmieniała nazwy. W latach 1925-1932. z inicjatywy ówczesnego dyrektora Karola Bendy teatr toruński wchodził w skład Zjednoczonych Teatrów Pomorskich Toruń-Bydgoszcz-Grudziądz, by następnie, już jako samodzielny, stać się kolejno: Teatrem Polskim i Teatrem Ziemi Pomorskiej. Po wojnie, w latach 1945-1948 instytucją kierował wybitny reżyser i teatrolog – Wilam Horzyca – od 1960 r. patron toruńskiej sceny. 1 września 1948 roku nastapiło upaństwowienie i powstało przedsiębiorstwo pod nazwą Państwowe Teatry Ziemi Pomorskiej Bydgoszcz-Toruń z dyrekcją w Bydgoszczy. Teatr toruński usamodzielnił się w 1960 r. W połowie 1960 roku scena toruńska otrzymała imię Wilama Horzycy dla upamiętnienia działalności reżysera w Toruniu. W 1959 r. z inicjatywy Hugona Morycińskiego zainaugurowany został Festiwal Teatrów Polski Północnej który zakończono po 31 edycjach, a w 1991 r. dyrektor Krystyna Meissner stworzyła Międzynarodowy Festiwal Teatralny Kontakt odbywający się co roku na przełomie maja i czerwca.
do góry 
