Bibliotekarz, historyk architektury, etnograf, muzyk
Data urodzenia: 1892
Miejsce urodzenia: Tartu, Estonia
Data śmierci: 1957 r., Goslar, Niemcy
Kariera zawodowa:
przed 1914 – udział w badaniach archeologicznych i etnograficznych na południu Rosji, później uzupełniał wykształcenie w dziedzinie historii architektury, muzykologii i muzyki we Francji i Szwajcarii
1917-1919 - bibliotekarz Wydziału Hist.-Filozof. uniwersytetu w Dorpacie
1919-1933 - bibliotekarz nowego uniwersytetu estońskiego w Tartu (1926-1933 - wicedyrektor placówki)
1926 -1939 - bibliotekarz Estońskiego Towarzystwa Naukowego
1940 -1944 - dyrektor Stadtbucherei (Biblioteka Miejska, obecnie Książnica Kopernikańska w Toruniu)
Freymuth zajmował się historią architektury kościelnej państw bałtyckich. Uczestniczył w pracach wykopaliskowych na terenie ruiny dorpackiej katedry. Podróżował też po krajach bałtyckich, poznając gotyckie kościoły północnych Niemiec, jak również Gdańska i Torunia. Dzięki temu min. opublikował obszerne omówienie prac naukowych na temat architektury kościoła NMP w Toruniu.
W wyniku akcji przesiedleńczej ludności niemieckiej z terenów krajów bałtyckich na tereny polskie włączone do III Rzeszy, w październiku 1939 r. znalazł się w Gdańsku, a w lutym 1940 r. w Toruniu, gdzie został dyrektorem Stadtbucherei (obecnie Książnica Kopernikańska). Zgodnie z poleceniami władzy okupacyjnej, przygotował ją jako bibliotekę naukową gromadzącą piśmiennictwo dotyczące dawnej prowincji pruskiej. Wydzielił i udostępnił czytelnikom zasób niemieckojęzyczny, natomiast książki i czasopisma polskie z ogólnego dostępu usunął. Nie podporządkował się jednak zaleceniom państwowym dotyczącym zniszczenia tych zbiorów, lecz złożył je w piwnicach gmachu przy ul. Wysokiej. W ten sposób uchronił je przed przekazaniem na makulaturę czyli zniszczeniem. W połowie 1944 r. wydane zostały zarządzenia ewakuacyjne dotyczące najcenniejszych archiwaliów i muzealiów toruńskich, w tym zasobów Biblioteki Miejskiej. Freymuth zapakował wówczas i wywiózł ok. 36 skrzyń z najcenniejszymi obiektami Książnicy, na które składały się głównie kopernikana, torunensia i prussica, na adres niemieckiego archiwum państwowego w Marburgu . Pod koniec 1944 r. wyjechał z Torunia, ale w swoim biurku zostawił dokładne spisy zawartości wywiezionych skrzyń, wraz z adresami miejsca przeznaczenia. Po wyjeździe z miasta znalazł się w Holsztynie, na wsi, skąd po zakończeniu wojny nawiązał kontakt korespondencyjny z Polakami w Toruniu, współpracując z nimi przy odzyskiwaniu dóbr kultury wywiezionych w czasie wojny. Dzięki temu, w połowie 1947 r. skrzynie wywiezione z Książnicy wróciły do Torunia.
W 1981 r. - 24 lata po śmierci Freymutha, została opublikowana w Niemczech najpoważniejsza jego publikacja z dziedziny historii architektury Torunia pt. Untersuchungen zur mittelalterlichen Baugeschichte der Neustadter Pfarrkirche St. Jacobi zu Thorn (Getynga 1981).
Bibliografia:
Zakrzewski T., Freymuth Otto, [Hasło w:] Mikulski K. (red.), Toruński Słownik Biograficzny, T. I, Towarzystwo Miłośników Torunia, Toruń 1998, s. 103-104.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%85%C5%BCnica_Kopernika%C5%84ska_w_Toruniu
http://en.wikipedia.org/wiki/Learned_Estonian_Society
Zobacz także:
do góry 
