Prezes Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela
Miejsce urodzenia: Proszowice koło Krakowa.
Dyplom: 1952 - Filologia polska, UMK
Zaraz po studiach otrzymała pracę w Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie była kolejno: kierownikiem Ośrodka Informacyjno- Bibliograficznego (1953), kierownikiem Działu Udostępniania (1955) oraz w latach 1975-1991 zastępcą dyrektora.
Od czerwca 1976 r. członek Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela, od 1994 r. jego prezes. W pracy bibliotekarskiej wiele czasu poświęcała na tworzenie kartotek katalogowych, gromadzenie materiałów do katalogów centralnych i bibliografii. Pierwszą publikacją Janiny Huppenthal był poradnik bibliograficzny z 1966 r. Drugi Pokój Toruński.
Zorganizowała ponad sto wystaw, również poza Toruniem, m.in. Ziemie nadbałtyckie zawsze polskie (Kwidzyn 1966), Praca i walka Związku Drukarzy Polskich (Bydgoszcz 1970), Ludowy i patriotyczny nurt w twórczości Teofila Lenartowicza (Włocławek 1972), Biblioteka Mikołaja Kopernika (Warszawa 1974), Stanisław Gliwa – grafik, drukarz, wydawca z Londynu (Chełmża 1994).
Działała w różnych związkach, towarzystwach i instytucjach, m.in. w Związku Zawodowym Pracowników Kultury i Sztuki (organizacja szkoleń, czynów społecznych, imprez kulturalnych). Od 1952 należy do Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.
Za swą aktywną działalność na polu naukowym została wyróżniona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981). Otrzymała również nagrody Ministra Kultury i Sztuki, Funduszu Literatury, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Posiada cenny księgozbiór, który jest odzwierciedleniem jej zainteresowań. W jego skład wchodzą: książki, programy teatralne, czasopisma, albumy, kalendarze, programy teatralne, mapy, druczki bibliofilskie, grafika i ekslibrisy, pozycje z zakresu bibliotekarstwa, historii książki, drukarstwa, bibliografii. Tematyka dominująca w zbiorach Janiny Huppenthal to Toruń, Katyń, Jan III Sobieski. Wśród zbiorów są też dzieła Jana Parandowskiego, Jerzego Waldorffa, Czesława Miłosza, Igora Newerly, Juliana Tuwima. Za najcenniejszy okaz swej kolekcji uważa drzeworyt Witolda Chomicza z 1961 roku, który przedstawia wnętrze oficyny drukarskiej, a w niej zecera, drukarza i czytającego tekst. Drzeworyt ten jest prezentem od Marii Gliwy.
Zobacz także:
do góry 
