Istniał w latach: 1981-2006
W 1981 r. w WDK zapadła decyzja o utworzeniu grup tanecznych, które później stały się zalążkiem zespołu "Kądziołeczka", Zaczęto od grup dziewczęcych i to najmłodszych, co wymagało przygotowania odpowiedniego repertuaru. Szesnastoosobowy zespół, na początek bez nazwy, poprowadziła Jolanta Schmidt. Ponieważ myślano o rozwoju grupy, w 1982 r. zaczęto przyjmować chłopców. Rok później zespół zdobył trzecie miejsce na wojewódzkim przeglądzie zespołów artystycznych i za sprawą śpiewanej piosenki pt. "Kądziołeczka", zyskał też oficjalną nazwę. Zespół rozrastał się, zdobywał coraz to nowe laury w konkursach i przeglądach, szlifował swoje umiejętności na obozach i warsztatach. W 1983 r. "Kądziołeczka" po raz pierwszy wyjechała za granicę – do Jugosławii. Rok 1983 obfitował w koncerty w klubach, aulach szkolnych Torunia i okolicznych miejscowości. Zaczęły też pojawiać się przychylne artykuły prasowe, przybywało chętnych (w 1986 r. zespół liczył 60 osób) i strojów ludowych. W repertuarze były oberki, kujawiaki, brawurowo wykonywane tańce górali żywieckich. Coraz częściej "Kądziołeczkę" zapraszano na zagraniczne występy do Holandii, Niemiec, Bułgarii, Estonii, Francji, Hiszpanii, Luksemburga i na Litwę. Rok 1991 to czas ogromnych i zasadniczych zmian w zespole, bowiem przestał być grupą związaną z WDK. Aby jednak utrzymać "Kądziołeczkę", założono stowqarzyszernie, którego prezesem został Benedykt Leszczyński. Zaczęło się poszukiwanie sal i pieniędzy, bowiem kierownik zespołu – Jolanta Schmidt, za wszystko musiała płacić, a zespół utrzymywał się głównie ze składek. W 1993 r. zespół przygarnęła Bożena Borowicz – ówczesna kierowniczka Elana Klubu. Cztery lata później "Kądziołeczkę" wziął pod swój dach "Dom Harcerza". Wychowankowie zespołu dorastali i zaczynali własną karierę: Beata Wyrąbkiewicz została aktorką Teatru "Buffo", a Adam Woszczyna – tancerzem "Mazowsza". Zespół Pieśni i Tańca "Kądziołeczka" przetrwał 25 lat.
Zobacz także:
do góry 
