Adres: Rynek Staromiejski 35, 87-100 Toruń
Adres WWW: http://www.muzeum.torun.pl/portal.php?aid=1200567170478f338294865
Zbiory Sztuki Orientu umieszczono w zlokalizowanej przy wschodniej pierzei Rynku Staromiejskiego Kamienicy pod Gwiazdą (nr 35). Jest to jedna z najciekawszych kamienic mieszczańskich Torunia, wzniesiona w drugiej połowie XIII w. i wielokrotnie przebudowywana. Budynek zmieniał też właścicieli, jednym z nich był znany humanista, nauczyciel królewskich synów, Filip Buonacorsi, zwany Kallimachem (w latach 1495-96).
W drugiej połowie XVI w. kolejna przebudowa zmieniła układ przestrzenny kamienicy na obecny. Powstały wtedy również profilowane stropy na drugim piętrze, polichromie stropowe na belkach wielkiej sieni oraz na stropie dylowym w tylnej sali parteru i galeryjki w środkowym trakcie pięter. Wielka sień została poddana wówczas przebudowie; w części południowo-zachodniej zabudowano ją tworząc "wiszącą izdebkę", przeznaczoną na kupiecki kantor. Jej ślad widoczny jest na stropie w postaci odmiennej polichromii belek oraz śladu po ściance działowej. Należy podkreślić, że wśród stosunkowo licznych polichromii stropowych, zachowanych w toruńskich kamienicach, zespół w Kamienicy pod Gwiazdą jest największy i najciekawszy.
Pod koniec XVII w. ówczesny właściciel - Jan Jerzy Zöbner - bogaty kupiec, ławnik, rajca staromiejski, postanowił nadać kamienicy bardziej nowoczesny i reprezentacyjny wygląd, ozdabiając fasadę bogatą dekoracją sztukatorską i wieńcząc jej szczyt gwiazdą. We wnętrzu umieszczono na miejscu dawnych nowe kręcone schody, na których pierwszym stopniu, po lewej stronie, stoi posąg Minerwy, a po prawej - figura lwa z tarczą z datą 1697 r. W okresie klasycyzmu wprowadzono zmiany - dodano polichromię w Sali pierwszego piętra z iluzjonistycznie namalowanym porządkiem jońskim i pseudo-kasetonami na suficie (obecnie zrekonstruowana).
W drugiej połowie XIX w. w miejscu komina umieszczono drugie kręcone schody - tym razem żeliwne, a na początku XX w. kamienica otrzymała nowe przeszkolone drzwi z nakładanymi cynkowymi odlewami o ornamentyce nawiązującej do sztukaterii fasady. W latach 1967-69 przeprowadzono prace restauratorskie, po zakończeniu których budynek został przeznaczony na ekspozycję stałej wystawy "Świat Orientu". Podstawową częścią ekspozycji stała się, otrzymana w latach 1966-1970 kolekcja, podarowana muzeum przez Tadeusza Wierzejskiego.
Zobacz także:
do góry 
