Kędzierski Jerzy
Recenzje:
Z dużą dawką wrażliwości systematycznie aplikuje w swoim malarstwie sztukę nieprzedmiotową, dokładnie analizuje kolor, podkreślając, że w języku jego sztuki ma on znaczenie duchowe. Indywidualny geometryzm i rygor wykorzystywanych środków artystycznych dodają tej twórczości jakiegoś wewnętrznego uporządkowania. Mimo dużej ascezy koloru i formy malarstwo to nie jest pozbawione zdolności komunikacji czy z nami, czy też z przestrzenią, w której żyje. Artysta świadomie kładzie kolory tak, aby wzajemnie się wzmacniały, aby były dla siebie lustrem, podłożem lub kontrastem.
/Jaroslav Uhel: Jerzy Kędzierski Abstrahere. Galeria Sztuki Wozownia [katalog wystawy]. Toruń 2005/
Figura wyłoniła się u Kędzierskiego z elementu abstrakcyjnego, by w kilku pracach zdominować bezprzedmiotową przestrzeń obrazu w tak istotny sposób, że niczego poza nią już po prostu nie ma. Zastosowane w kompozycjach przedmioty (łodzie, sztućce) ulegają przemianie w niemal abstrakcyjne formy – pozbawiane detalu, swoistego koloru, ciężaru i przeznaczenia.
/Anna Kroplewska-Gajewska: Jerzy Kędzierski. Malarstwo. Galeria Krytyków "Pokaz" [katalog wystawy]. Warszawa 2008/
do góry 
