Artystka rzeźbiarka
Data urodzenia: 1944 r.
Miejsce urodzenia: Niszczewice
Dyplom: 1977 – Wydział Sztuk Pieknych, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek artystyczno-pedagogiczny
Debiut:
1977 – Wystawa dyplomantów, Jubileuszowa Wystawa ZPAP
Urodzona w Niszczewicach (Kujawy) w 1944 r. Jej rodzina jest związana z tym regionem Polski od ponad dwustu lat. Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Inowrocławiu w 1963 r., a Studium Nauczycielskie w Bydgoszczy w 1965 r. Pracowała jako nauczycielka plastyki w Szkole Podstawowej nr 13 w Toruniu w latach 1964-1972. W 1977 r. ukończyła na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu kierunek artystyczno-pedagogiczny ze specjalnością rzeźba i pedagogika artystyczna. Napisała pracę magisterską na temat estetycznych powinowactw baletu współczesnego z rzeźbą. Wybrała tę dziedzinę z powodu autentycznych zainteresowań ruchem scenicznym, grą ciałem aktora, tancerza i mima. W latach 1975-1980 zwiedziła wiele europejskich muzeów i galerii sztuki mając wspaniałą okazję odkrycia i poznania nowych trendów w architekturze i sztuce. Po studiach uniwersyteckich pracowała w Przedsiębiorstwie Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków w Toruniu. Była zatrudniona w Pracowni Konserwacji Rzeźby Kamiennej i Detalu Architektonicznego. Jednocześnie pracowała jako projektantka w Zakładzie Ceramiki w Spółdzielni Rzemiosła Ludowo-Artystycznego RZUT w Toruniu i pełniła tam nadzór artystyczny. Praca zawodowa była bardzo odpowiedzialna, trudna i nie była bezpośrednio związana z jej uniwersyteckim wykształceniem. Stanowiła jednak doskonałą okazję zdobycia nowego doświadczenia zawodowego. W tym czasie stworzyła wiele kameralnych rzeźb w kamieniu i metalu oraz zaprojektowała wiele medali i unikatowych form ceramicznych. Od 1977 r. bierze czynny udział w wystawach środowiska toruńskiego, w wystawach krajowych i zagranicznych. Tematy prac, jakie podejmuje w swojej pracy twórczej najczęściej dotykają aktualnych problemów związanych z ludzką egzystencją. Podkreśla rangę kobiety w społeczeństwie, porusza temat macierzyństwa, a także problemy uzależnień, ochrony środowiska naturalnego, zagrożenia m.in. polimerami i plastikowymi odpadami pokonsumpcyjnymi. W 1990 r. Przedsiębiorstwo Konserwacji Zabytków jak również Spółdzielnia Rzemiosła Ludowo-Artystycznego zostały zamknięte. Z tych powodów w 1994 r. zdecydowała się na powrót do pierwszego zawodu pracy nauczycielki plastyki. W ten sposób miała okazję porównania swoich wcześniejszych doświadczeń pedagogicznych ze zmianami społecznymi i mentalnymi młodych ludzi. Wprowadzała inne, nowe metody pracy z młodzieżą na poziomie szkoły podstawowej. Organizowała systematycznie zmieniane wystawy prac uczniów, happeningi, aukcje prac, zachęcała do udziału w licznych konkursach plastycznych. W 2000 r. przeszła na emeryturę.
Nagrody i wyróżnienia:
1971 – Wyróżnienie Dziecko w twórczości nauczyciela
1986 – I nagroda w konkursie "Pamiątka toruńska"
2008 – Wyróżnienie w konkursie "Dzieło roku 2007" Okręgu Toruńskiego ZPAP, Toruń
Zobacz także:
do góry 
