Architekt, konserwator dzieł sztuki
Data urodzenia: 1892
Miejsce urodzenia: Grozne na Kaukazie
Data śmierci: 1966, Warszawa
Dyplom: Politechnika Warszawska, architektura, 1922
W 1899 r. po śmierci ojca wyjechał z matką do Wilna, gdzie pobierał naukę w szkole realnej. W latach 1911-1916 studiował w petersburskim Instytucie Inżynierów Cywilnych. Po studiach rozpoczął pracę w firmie budowlanej swojego teścia we Włocławku. Był też architektem miejskim i nauczycielem rysunku, współredaktorem Życia Włocławka i Okolicy. Zaprojektował nieodpłatnie budynek Muzeum Ziemi Kujawskiej. W 1928 r. wrócił do Wilna, gdzie został architektem miejskim. Prowadził też zajęcia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego z konserwacji zabytków oraz projektowania wnętrz. Zaprojektował lub przebudował szereg obiektów, np. kamienicę na pałac biskupi, wnętrza ratusza czy drewniany kościół w Krewie. W czasie wojny brał udział w tajnym nauczaniu i w ruchu oporu. Po wkroczeniu wojsk sowieckich do Wilna był więziony pod Kownem. W 1945r. przyjechał do Torunia, gdzie rozpoczął starania o utworzenie Wydziału Sztuk Pięknych. W latach 1945-1946 był jego prodziekanem, a w latach 1945-1946 dziekanem. Od 1945 r. do 1962 r. kierował Katedrą Projektowania Wnętrz. Opracował skrypt pt. Historia mebla. Córka Barbara Narębska – Dębska była artystą grafikiem.
Pochowany na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.
Zobacz także:
do góry 
