Strzelecka Joanna
Recenzje:
Malarstwo Strzeleckiej skupia w sobie w zależności od formy i tonacji, różne uczucia: od radości, uspokojenia, tęsknoty, aż po niepokój, strach czy niemoc. Jedną z istotnych zmian wyróżniających obecną twórczość artystki jest rezygnacja z kreski na rzecz zróżnicowanej fakturalnie i walorowo plamy barwnej uzyskanej kredką akwarelową.
Ta twórczość to przenikanie światów. Zaproszenie do wniknięcia w NOWE, do przejścia w inną jakość. Tak jakby autorka odkryła rąbek, cząstkę tajemnicy jutra, którą nam prezentuje nie mówiąc do końca, co tam widzi. (…) bliskie spotkania z malarstwem Joanny w czasie jej indywidualnych wystaw są zawsze okazją do odkrycia nowych istnień i nowego sposobu interpretacji świata.
/A. Kroplewska-Gajewska: Akwarelowe poszukiwania. Przegląd Artystyczno-Literacki, 1999, nr 5/
Twórczość Joanny Strzeleckiej to swoisty pamiętnik podróży w krainę przeżyć i przypomnień. (…) Owocem ich są obrazy, jakie powstały z fotografii szkiców i wspomnień. (…) Konstruowane z bezbłędną malarską intuicją z motywów na pół realnych, dopełnianych niezwykłymi z wyobraźni czerpanymi treściami, które przechodzą ciągłe metamorfozy, stopniowo eliminując warstwę przedmiotową na rzecz metafory i aluzji. (…) Budując swoją artystyczną tożsamość starannie dobrała elementy składowe zarówno formy plastycznej, jak i techniki ekspresji.
/Prof. zw. art. mal. L. Wolski/
Malowane przez Joannę pastele mogą zaciekawić wizyjnością, rozwiązaniami formalnymi. Aczkolwiek jestem pewien, że Joanna maluje w sposób spontaniczny czy autentyczny, nie sądzę by była artystką, która bezgranicznie zawierzyła intuicji. Pozostaje wobec swych pomysłów powściągliwa, rozwija je z rozwagą, z poczuciem smaku, z artystyczną świadomością. Wydaje się, że poprzez ruch ręki, kształtowanie formy osiąga spójność tego, co wewnętrzne – myśli, uczuć, nastrojów, emocji, twórczego zamysłu – z tym, co zewnętrzne, co ukonkretnia się w skończonych pracach, poddawanych oglądowi innych…
/J. Rochowiak/
do góry 
