profesor archwistyki, dyrektor Biblioteki
Data urodzenia: 1934
Miejsce urodzenia: Włocławek
Dyplom: 1958 - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydział Nauk Historycznych, Bronisława Włodarskiego
Bohdan Ryszewski, prof. dr hab. emerytowany profesor zwyczajny.
Urodzony 9 września 1934 r. we Włocławku, w rodzinie od wieków związanej z Kujawami, należącej do klasy średniej, dość zasobnej, ale zawsze żyjącej z pracy własnych rąk i umysłów. Uczęszczał do dobrych szkół we Włocławku, najpierw do Szkoły Podstawowej nr 2 we Włocławku przy placu Staszica, następnie do znakomitego Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Od wczesnego dzieciństwa interesował się prawie wyłącznie historią i literaturą. U podstaw tych zainteresowań leżały motywy patriotyczne.
Maturę uzyskał w 1954 roku i rozpoczął studia na kierunku historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Ukończył historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w 1958 r. Uczęszczał na seminaria profesorów Bronisława Włodarskiego i Wojciecha Hejnosza. Pracę magisterską przygotował na temat Polityka ruska Kazimierza Sprawiedliwego pod kierunkiem Bronisława Włodarskiego. Doktorat uzyskał w 1970 r. na seminarium prowadzonym przez profesorów Zygmunta Kolankowskiego i Andrzeja Tomczaka. Habilitowany w 1984 r. na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika z zakresu archiwistyki i informacji naukowej. Od 1986 r. docent UMK, a od 1990 r. profesor nadzwyczajny.
Pracę zawodową rozpoczął po studiach. W latach 1958-1966 z wielkim zamiłowaniem pracował jako archiwista w archiwach kieleckich. Od 1966 r. skorzystał z propozycji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i został pracownikiem najpierw Katedry Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii a następnie pracownikiem Zakładu Archiwistyki UMK.
W latach 1974 -1986 był dyrektorem Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu. Przyczynił się wówczas do powstania kierunku bibliotekoznawstwa i informacji naukowej UMK i z polecenia rektora był opiekunem tego kierunku.W czasie kiedy kierował Biblioteką, na jej ternie realizowane były nie tylko liczne wystawy tematyczne, wystawy poplenerowe studentów Wydziału Sztuk Pięknych, ale zainicjował on we współpracy z dr Andrzejem Wojciechowskim cykliczne wystawy osób niepełnosprawnych. Ta działalność, wówczas nowatorska ściągała na wernisaże wiele osób spoza Uniwersytetu i dawała satysfakcję artystom. Do dzisiejszego dnia w Bibliotece można oglądać niektóre z wystawianych tam prac.
Zastępca dyrektora i p.o. dyrektora Instytutu Historii i Archiwistyki UMK w latach 1988-1995. Kierownik Zakładu Archiwistyki UMK od 1992 do 1997 r. Parę lat kierował Zakładem Bibliotekoznawstwa UMK. Od 1998 r. profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, od 1999 r. profesor zwyczajny i kierownik Katedry Archiwistyki UWM.
Prowadzi badania z zakresu archiwistyki, informatyki historycznej, historii obyczajów. Założyciel i redaktor czterech serii wydawniczych z zakresu archiwistyki, informatyki archiwalnej i historycznej, bibliotekoznawstwa (m. in. Studia o bibliotekach i zbiorach polskich, Komputeryzacja archiwów, Historia i komputery). Organizator wielu konferencji i szkół letnich (Letnia Szkoła Komputerowa UMK i UAM w Poznaniu dla asystentów obu uczelni i archiwistów). Przewodniczył Komisji Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki Polskiego Towarzystwa Historycznego w latach 1988-1995, i Komisji Metod Komputerowych PTH w latach 1994-1999. Założyciel i przewodniczący Polskiego Oddziału Association for History and Computing w latach 1994-1999. Wygłaszał referaty na zjazdach historyków w latach 1974 – 1999. Organizował obrady sekcji nauk pomocniczych historii i archiwistyki na powszechnych zjazdach historyków w 1989 i 1994, a sekcji informatyki historycznej w 1999 r. Wygłasza referaty prawie na wszystkich dotychczasowych powszechnych zjazdach archiwistów polskich, przy czy dwa razy wykłady naukowe otwierające obrady. Członek Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk z wyboru w latach 1996 – 1999.
Do jego osiągnięć naukowych należy ustalenie przedmiotu i zakresu archiwistyki oraz jej metod badawczych, opracowanie metody badań procesów archiwotwórczych, przeniesienie do archiwistyki problemów, zasad i metod nauk informacyjnych i systemowych, opracowanie podstaw teoretycznych komputeryzacji archiwów, opracowanie modelu struktury polskiego zasobu archiwalnego oraz standardu opisu archiwalnego FOPAR; prace z zakresu historii i procesów archiwotwórczych archiwów rodzinno - majątkowych, rodzinnych i osobistych. Ostatnio kieruje badaniami historii rodzin szlacheckich i ziemiańskich na podstawie podejścia prozopograficznego. Jest autorem przeszło stu prac naukowych, wśród nich jest 7 książek, przeszło sześćdziesiąt artykułów naukowych, 21 tomów prac zbiorowych, bibliografie i podręczniki akademickie. Prowadzi od 1986 r. do chwili obecnej seminarium doktoranckie, z którego wyszło 15 doktorów promowanych na trzech uniwersytetach: UMK, UWM i Uniwersytecie Wrocławskim z zakresu archiwistyki i informacji naukowej. Od 1966 r. prowadzi wykłady z archiwistyki, a od 1968 r. seminaria magisterskie na uniwersytetach (UMK i UWM). W 1985 roku opracował zasadniczą część o teorii i metodyce archiwalnej w jedynym polskim podręczniku akademickim archiwistyki (Archiwistyka, Warszawa PWN 1989). Wypromował prawie 300 magistrów historii i bibliotekoznawstwa. Od 2002 do końca 2004 r. dyrektor Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych UWM. Wieloletni członek senatu dwóch uniwersytetów: UMK (1971-1991) i UWM (2002-2005).
Obecnie na emeryturze, jednak rezyduje w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych UWM, prowadzi seminarium doktoranckie dla ośmiu osób, wykłada metodologię historii i informatykę historyczną na studiach podyplomowych. Ostatnio ukończył opracowanie pt. Polski dwór ziemiański, przeznaczone dla międzynarodowej publikacji internetowej. Pracuje nad podobnym opracowaniem na temat polskiego otoczenia Josepha Conrada.
Zobacz także:
do góry 
