Artysta rzeźbiarz, prof. UMK
Data urodzenia: 22 XI 1904
Miejsce urodzenia: Kazimierz nad Wisłą
Data śmierci: 3 III 1977
Dyplom: 1938 - Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, Rzeźba w pracowni Bolesława Bałzukiewicza
Tadeusz Godziszewski późniejszy rzeźbiarz i profesor UMK urodził 22 listopada 1904 r. w Kazimierzu nad Wisłą. W 1. poł. XIX w. dzięki stypendium sejmiku puławskiego uczył się w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie na kierunku Rzeźba. Pierwsze sukcesy zawodowe przyszły już pod koniec lat 20. zdobył wówczas nagrodę młodych za rzeźbę "Budowniczy". W 1928 r. wyrzeźbił 7 supraport dla Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, a rok później ośmiometrowy pomnik na cmentarzu w Wilejce. Dyplom z rzeźby uzyskał w 1938 r. pod kierunkiem Bolesława Bałzukiewicza na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Następnie do wybuchu II wojny światowej podejmował się różnych realizacji rzeźbiarskich na terenie Wilna wykonując m.in.: szeroko ceniony krucyfiks dla katedry. Do Torunia przeniósł się z Łodzi. Od razu rozpoczął pracę jako adiunkt w Katedrze Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. 1 września 1950 r. został zastępcą profesora, a w 1956 r. otrzymał tytuł docenta. Do 1975 r. był kierownikiem Zakładu Rzeźby, w latach 1958-1962 prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych. Za swoją pracę otrzymał w 1971 r. tytuł profesora nadzwyczajnego. Jako rzeźbiarz uczestniczył w pracach konserwatorsko-restauratorskich przy odbudowie gdańskiej starówki. Spod jego dłuta wyszły dwie figury szczytowe w kamienicy przy ul. Długiej 17. Pracował również przy odbudowie "Studni Neptuna". W późniejszym okresie twórczości skoncentrował się na popiersiach m.in.: Mikołaja Kopernika, Fryderyka Chopina, Joachima Lelewela, czy Tymona Niesiołowskiego i Wilama Horzycy. Nie doczekał się otwarcie pierwszej swojej wystawy indywidualnej. Jego prace można było za to oglądać na Ogólnopolskich Wystawach Plastyki, czy prezentacjach "Grupy Toruńskiej", której był członkiem od 1958 r. Godziszewski zmarł w Toruniu 3 marca 1977 r.
Zobacz także:
do góry 
