Artysta fotografik
Data urodzenia: 7 III 1921
Miejsce urodzenia: Grudziądz
Data śmierci: 9 X 1984
Debiut:
1958 - Italia jesienią, Toruń
Urodził się 7 marca 1921 r. w Grudziądzu, jako syn Adama, właściciela drogerii w Toruniu. Po II wojnie światowej powrócił z Warszawy do Torunia, gdzie odbywał studia prawnicze na UMK. Swoją przyszłość związał jednak z fotografią, którą interesował się od młodych lat. Został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Związku Polskich Artystów Fotografików. Początkowo zdjęcia umieszczał w prasie lub wysyłał do Centralnej Agencji Fotograficznej. Jego pierwsza wystawa indywidualna "Italia jesienią" powstawała na bazie jego podróży zagranicę. Tematem jego późniejszych wystaw było środowisko i architektura Pomorza: "Gotyk nad Wisłą" (1965), "Szlakiem Kopernika" (1972), "Toruńskie impresje" (1979), "Ze średniowiecza" (1981). Gałdyński był autorem 19 wystaw indywidualnych, uczestniczył także w ponad 170 wystawach zbiorowych. Na jego koncie jest wiele nagród i wyróżnień m.in.: złote medale na wystawach w Mediolanie (1962), Moskwie (1969) oraz srebrne w Berlinie (1962, 1967, 1971) i Leuven (1964). Otrzymał nagrodę I stopnia WRN w Bydgoszczy (1959), dyplom honorowy Federation International de L’art. Photographique – Artiste FIAP (1960), tytuł "Excellence FIAP" (1972). Od Ministra Kultury i Sztuki otrzymał nagrodę za całokształt twórczości (1983). Pisał wstępy do katalogów własnych wystaw, był rzeczoznawcą od spraw fotografiki, od 1981 r. prowadził także Studium Fotografiki ZPAF w Toruniu. Zmarł nagle 9 października 1984 r.
Zobacz także:
do góry 
