Wieloletni dyrektor Wojewódzkiego Domu Kultury, animator kultury
Data urodzenia: 1934-2005
Miejsce urodzenia: Janiszewo
Dyplom: 1958 - Akademia Wychowania Fizycznego, Warszawa
Karierę zawodową zaczynał jako nauczyciel wychowania fizycznego w Szkole Ćwiczeń Liceum Pedagogicznego w Toruniu. Przez krótki czas był też nauczycielem w Technikum Mechaniczno – Elektrycznym oraz w Szkole Podstawowej nr 8 – także w Toruniu. Prowadził także międzyszkolny klub sportowy. Jako kierownik ośrodka pracy pozaszkolnej stworzył w 1964 r. podwaliny Zespołu Pieśni i Tańca Młody Toruń. W tym też czasie otrzymał polecenie przeprowadzenia remontu Młodzieżowego Domu Kultury. W 1968 r. został dyrektorem tej wyremontowanej i przystosowanej do działalności kulturalnej instytucji. Jednocześnie, w tym samym roku, przeniósł tam „Młody Toruń”. Z MDK przeniesiony został najpierw na stanowisko sekretarza PZPR, a następnie - na cztery lata - kierownika Wydziału Kultury Urzędu Miasta. Kolejne miejsce pracy to Wojewódzki Dom Kultury, który mieścił się wówczas przy ul. Piastowskiej. Dzięki temu, że WDK posiadał własną bazę hotelową, organizował międzynarodowe wymiany zespołów artystycznych. Dyrektorem był do 1990 r. Ponownie został nauczycielem wychowania fizycznego, tym razem w Zespole Szkół Spożywczych. W 1996 r. przeszedł na emeryturę. Pasją Benedykta Leszczyńskiego była turystyka. Organizował wycieczki na Białoruś, Łotwę i do Estonii. Do końca życia wyjeżdżał z grupami na Wileńszczyznę. Wyjazdy takie zawsze połączone były z akcją niesienia pomocy szkołom polskim. Czekano tam na gości z Torunia ze specjalnymi porankami powitalnymi w wykonaniu polskich dzieci, które recytowały wiersze, śpiewały polskie pieśni patriotyczne w kraju nieco już zapomniane. Zorganizował wspólnie z córką Jolantą Schmidt Międzynarodowy Festiwal „Folklor na Wisłą”. Z powodu braku pieniędzy odbyły się jedynie dwie jego edycje. Współpracował z Polskim Związkiem Motorowym przy organizacji Zlotów Gwiaździstych. Przewodniczył Stowarzyszeniu Wspierania i Rozwoju Amatorskiego Ruchu Artystycznego, dzięki któremu mogła istnieć i prężnie działać „Kądziołeczka”.
Zobacz także:
do góry 
