Konserwator dzieł sztuki
Dyplom: 1993 – Wydział Sztuk Pięknych, UMK w Toruniu, konserwacja i renowacja dzieł sztuki
Ukończył studia w 1993 r. na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika z oceną bardzo dobrą. Tytuł magistra sztuki, w zakresie konserwacji i restauracji malarstwa i rzeźby polichromowanej, otrzymał na podstawie przedstawionej pracy dyplomowej Konserwacja obrazu olejnego na płótnie "Portret Adaminy Zaborowskiej", oraz na podstawie pracy magisterskiej pt. Problemy konserwatorskie i estetyczne malowideł ściennych przy Srebrnej Pagodzie w Phnom Penh w Kambodży. Obie prace wykonał pod kierunkiem prof. dr Marii Roznerskiej. W tym samym roku został zatrudniony w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej, na stanowisku asystenta naukowego, a od roku 2001 na etacie wykładowcy.
Od samego początku jego prace badawcze są ściśle związane z praktyką konserwatorską i dotyczą głównie problematyki konserwacji malarstwa ściennego w różnych warunkach klimatycznych. Dlatego oprócz kształcenia studentów, swoje zainteresowania związał z poszukiwaniem metod i środków zwalczających wilgoć - niebezpiecznego czynnika niszczącego malowidła ścienne. Zaowocowało to tematem pracy doktorskiej pt. Problem zwalczania zawilgocenia malowideł ściennych na skutek podciągania kapilarnego w Polsce i w warunkach klimatu tropikalnego w Kambodży, której promotorem była prof. dr Bogumiła Rouba.
Zrealizował tematy badawcze: badanie przydatności wybranych środków konsolidujących w klimacie tropikalnym Azji południowo-wschodniej; badania laboratoryjne nad zastosowaniem środków hydrofilnych i hydrofobowych do zabezpieczania malowideł ściennych przed wilgocią; próba odtworzenia dawnej receptury spoiwa ryżowego stosowanego w malarstwie ściennym w Kambodży w celu wykorzystania go do prac restauratorskich w warunkach tropikalnych; propozycja rozwiązań estetycznych przy pracach restauratorskich (punktowania i rekonstrukcje) malowideł ściennych przy Srebrnej Pagodzie w Phnom Penh (publikacja w jęz. francuskim); badania laboratoryjne i terenowe (archikolegiata w Tumie pod Łęczycą, sanktuarium w Skrzatuszu, kościół w Żernikach, krużganki odpustowe w Kcyni) nad znalezieniem skutecznych metod blokowania wilgotności kapilarnej z zastosowaniem najnowszych, nieniszczących technologii; badania nad uzyskaniem nowych środków do mechanicznego zdejmowania zabrudzeń i przemalowań z substancji zabytkowych do wykorzystania w zajęciach dydaktycznych i w praktyce konserwatorskiej; badania nad możliwością wykorzystania nowych technik i technologii w nieinwazyjnej diagnostyce konserwatorskiej.
Ostatnio w swojej pracy zajął się opracowaniem i realizacją autorskich programów badawczo-konserwatorskich dotyczących dwóch obiektów sakralnych: krużganków odpustowych z klasycystycznymi malowidłami ściennymi przy kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kcyni, oraz wnętrza poprotestanckiego kościoła pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Żninie. Zadania te są wieloetapowe, a obiekty zróżnicowane pod względem usytuowania, czasu powstania, techniki wykonania i stopnia zniszczenia. W pierwszej kolejności zdiagnozował przyczyny zawilgocenia ścian i podjął prace związane ze skuteczną likwidacją niszczącego polichromie czynnika, wykorzystując najnowsze technologie nieinwazyjne. W drugim etapie – w przypadku Kcyni – oprócz konserwacji i restauracji polichromii, wykonał aranżację wystroju malarskiego ścian i filarów Kalwarii, przywracającą oryginalną kolorystykę i układ kompozycyjny. W przypadku Żnina, w drugim etapie przeprowadził prace sondażowe na obecność warstw malarskich i ich zasięg w celu opracowania planu generalnego odnowienia wnętrza świątyni, obejmującego konserwację i restaurację zachowanych dekoracji, aranżację kolorystyczną. Prowadzi także kontrolne badania wilgotnościowe murów kościołów w Toruniu (we współpracy z prof. dr B. Roubą).
Członkostwo w organizacjach:
Od 1993 – Stowarzyszenie Przyjaciół Zakładu Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej Toruńskiej Szkoły Konserwacji
Od 1999 – Związek Polskich Artystów Plastyków – Sekcja Konserwatorska Okręgu Toruńskiego
Nagrody i wyróżnienia:
1995 – Wyróżnienie JM Rektora UMK za osiągnięcia uzyskane w działalności organizatorskiej w roku akademickim 1994/1995
1999 – Współudział w nagrodzie: Złoty Medal dla IZiK UMK na Międzynarodowych Targach Konserwatorskich w Lipsku za prace badawcze i konserwatorskie w Świątyni Pokoju w Świdnicy, pod kierunkiem prof. dr Marii Roznerskiej
1999 – Współudział w II nagrodzie konkursu "Dzieło Roku 1999" Okręgu Toruńskiego ZPAP, za konserwację malowidła ściennego Ukrzyżowanie i Sąd Ostateczny, XIV w., z kościoła pw. św. Janów w Toruniu, praca zespołowa pod kierunkiem prof. dr Marii Roznerskiej
Zobacz także:
do góry 
