.
Home
Monuments of Architecture of Kujavia-Pomerania Voivodeship, Poland

Zabytki architektury województwa kujawsko-pomorskiego


PDF Print E-mail

Chełmno

Kościół Ducha Św.


Powrót do spisu zabytków >>>
Lokalizacja: Chełmno, Stare Miasto, działka sąsiadująca z murami miejskimi, u wylotu ul. Toruńskiej, przy zbiegu z ul. Wałową.
Kościół Ducha Św. - widok od strony zachodniej
Kościół Ducha Św. - widok od strony wschodniej
Kościół Ducha Św. - wnętrze
Kościół Ducha Św. - fragment malowidła gotyckiego
Więcej zdjęć >>>
Datowanie: ok. 1280-1290, część zachodnia i wieża 1 ćw. XIV w.
Technika, materiał: Murowany z cegły, sklepienie drewniane.
Historia: Szpital przy kościele Ducha Św., wzmiankowany w 1311 r., był prowadzony prawdopodobnie przez zakon Duchaków (Zakon Kanoników Regularnych od Świętego Ducha). Kościół został zbudowany w latach około 1280-1290, w pierwszym dwudziestoleciu XIV w. przedłużono go od zachodu i zbudowano wieżę. W zabudowaniach opuszczonych przez Duchaków w 1694 r. osiadły siostry miłosierdzia, które w 1828 r. zostały przeniesione do dawnego klasztoru benedyktynek. W tym czasie zdesakralizowany kościół pewłnił funkcję magazynu wojskowego. Na początku XX w. świątynię ponownie konsekrowano i przywrócono do kultu. Nieużywane zabudowania klasztorne uległy rozbiórce. Obecnie kościół służy bractwu rycerskiemu w Chełmnie i jest udostępniony do zwiedzania.

Budowla prostokątna, salowa, poprzedzony od zachodu wieżą na osi. Korpus wydłużony, przekryty dachem dwuspadowym, wewnątrz sklepiony drewnianą kolebką. Ostrołukowe okna w elewacji północnej, w liczbie sześciu, rozmieszczone regularnie, w elewacji południowej zgrupowane w części wschodniej. Na elewacji tej widoczne liczne otwory maculcowe, ślady przemurowań i zamurowane otwory po belkach stropowych, świadczące o istnieniu tu niegdyś przylegających do kościoła zabudowań. W elewacji południowej znajduje się również zamurowany ostrołukowy, uskokowy portal. Elewacja wschodnia przepruta jednym wysokim oknem, po jego bokach pary ostrołukowych blend. Szczyt trójkątny, jego górna część oddzielona podwójnym fryzem z ukośnie ułożonych cegieł, powyżej ostrołukowa blenda z wpisaną trójką mniejszych blend. Wieża na planie kwadratu, pięciokondygnacyjna, z ukośną przyporą w narożu północnym, w przyziemiu na osi przepruta ostrołukowym otworem wejściowym, umieszczonym w uskokowym obramieniu. Nad portalem wysokie rozglifione okno. Pozostałe kondygnacje rozwiązane podobnie: trójosiowe, z biforyjnymi oknami pośrodku i blendami po bokach.
We wnętrzu pozostałości malowideł gotyckich. Starsze, z XIV w., przedstawiają niezidentyfikowaną postać męską, prawdopodobnie św. Krzysztofa, nieco późniejsze, z XV w., obrazują sceny Nawiedzenia oraz Ostatniej Wieczerzy, a także św. Marię Magdalenę unoszoną przez anioły.

Bibliografia
Fotografie: Piotr Kożurno, Marek Wieczorek
© ICIMSS

W pobliżu: