Historia Bydgoskiego Przedmieścia

Mickiewicza 20

Dom wzniesiony w 1912 r. przypuszczalnie dla przedsiębiorcy budowlanego Juliusa Grossera. Od 1923 r. nieruchomość należała do firmy Leon i Bolesław Kuczyński.

Budynek ma kształt prostokąta ze skrzydłem dodanym ze wschodniej strony (fot. 1). Posiada piętro i mieszkalne poddasze. Elewacja jest podzielona na siedem osi. Dwie pierwsze osie od zachodniej strony zajmuje dwukondygnacyjna przeszklona loggia (fot. 2). Ujęta jest spływem z wolutami zagiętymi prostokątnie i ma wykrój koszowy. Na balustradzie loggii na pierwszym piętrze znajduje się ornament w formie wstęg i liści kasztanowca. Dwie kolejne osie tworzą nieznaczny ryzalit z trójkątnym fachwerkowym szczytem (fot. 3). Ze szczytu wysunięte są końcówki belek o esowych zarysach z motywem tulipana (fot. 4). Na ścianie ryglówki użyto motywu płaskorzeźbionych słońc. We wschodniej części znajduje się wejście z ozdobnymi tralkami i kolumną (fot. 5). Nad wejściem widoczna jest rzeźbiona głowa kobiety w koronie (fot. 6). Drzwi przedzielone są słupkiem naśladującym pilaster i ozdobione płaskorzeźbami o motywach roślinnych (fot. 7). Na pierwszym piętrze, bezpośrednio nad wejściem znajduje się loggia, z ozdobnymi kolumnami (fot. 7). Obramienia okien ozdobione są reliefami tynkarskimi w różnych formach - różami z rozetami, winną latoroślą i maszkaronami (fot. 8). Stolarka okienna wyróżnia się wysokiej jakości wykonaniem i ozdobami w formie reliefu kwiatowego.

Na podstawie: Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979, t.III.

Data ostatniej modyfikacji: 29-06-2007    Copyright © 2006 ICIMSS     Kontakt     Strona główna serwisu